ریسک چیست؟ معنی آن در سرمایه گذاری، نحوه اندازه گیری و مدیریت آن

چکیده مقاله :
همه سرمایه گذاری ها درجاتی از ریسک را شامل می شوند. در امور مالی، ریسک به درجه عدم اطمینان و/یا زیان مالی بالقوه ذاتی یک تصمیم سرمایه گذاری اشاره دارد. بطور کلی، با افزایش ریسک سرمایه‌گذاری، سرمایه‌گذاران به دنبال بازدهی بالاتری برای جبران ریسک‌های خود هستند. هر محصول پس انداز و سرمایه گذاری ریسک و بازده متفاوتی دارد. تفاوت‌ها عبارتند از: سرمایه‌گذاران چقدر می‌توانند پول خود را در زمان نیاز به دست آورند، پولشان چقدر سریع رشد می‌کند و پولشان چقدر امن خواهد بود. در این بخش قصد داریم در مورد تعدادی از ریسک هایی که سرمایه گذاران با آن مواجه هستند صحبت کنیم. همچنین به بررسی کامل مفهوم ریسک در مسائل آماری و سرمایه گذاری بپردازیم.

1- ریسک چیست؟

ریسک در شرایط مالی به عنوان شانسی تعریف می شود که یک نتیجه یا سود واقعی سرمایه گذاری با یک نتیجه یا بازده مورد انتظار متفاوت باشد. Risk شامل احتمال از دست دادن بخشی یا تمام سرمایه اولیه است.

به طور کمی، ریسک معمولاً با در نظر گرفتن رفتارها و نتایج تاریخی ارزیابی می شود. در امور مالی، انحراف استاندارد یک معیار رایج مرتبط با ریسک است. انحراف استاندارد معیاری از نوسانات قیمت دارایی ها در مقایسه با میانگین های تاریخی آنها در یک بازه زمانی معین ارائه می دهد.

به طور کلی، مدیریت ریسک های سرمایه گذاری با درک اصول اولیه Risk و نحوه اندازه گیری آن ممکن و محتاطانه است. یادگیری ریسک هایی که می تواند در سناریوهای مختلف اعمال شود و برخی از راه های مدیریت کل نگر آنها به همه نوع سرمایه گذاران و مدیران کسب و کار کمک می کند تا از زیان های غیر ضروری و پرهزینه جلوگیری کنند.

• آنالیز ریسک

مفاهیم کلیدی

• ریسک اشکال مختلفی به خود می گیرد، اما به طور کلی به عنوان شانسی که یک نتیجه یا سود واقعی سرمایه گذاری با نتیجه یا بازده مورد انتظار متفاوت است، طبقه بندی می شود.
• ریسک شامل احتمال از دست دادن بخشی یا تمام سرمایه گذاری است.
• انواع مختلفی از ریسک و چندین روش برای تعیین کمیت Risk برای ارزیابی های تحلیلی وجود دارد.
• ریسک را می توان با استفاده از استراتژی های متنوع سازی و پوشش Risk کاهش داد.

2- مبانی و مفهوم ریسک

همه افراد هر روز در معرض خطراتی قرار می‌گیرند، خواه ناشی از رانندگی، راه رفتن در خیابان، سرمایه‌گذاری، برنامه‌ریزی سرمایه یا چیز دیگری باشد. شخصیت، سبک زندگی و سن یک سرمایه گذار از مهمترین عواملی است که برای مدیریت سرمایه گذاری فردی و اهداف Risk باید در نظر گرفته شود. هر سرمایه گذار دارای یک پروفایل ریسک منحصر به فرد است که تمایل و توانایی آنها را برای مقاومت در برابر ریسک تعیین می کند. به طور کلی، با افزایش Risk سرمایه‌گذاری، سرمایه‌گذاران انتظار دارند که بازده بالاتری برای جبران این ریسک‌ها داشته باشد.

یک ایده اساسی در امور مالی، رابطه بین Risk و بازده است. هرچه میزان ریسکی که سرمایه‌گذار مایل به پذیرش آن است بیشتر باشد، بازده بالقوه بیشتری خواهد داشت. ریسک‌ها می‌توانند از راه‌های مختلفی به وجود بیایند و سرمایه‌گذاران باید بابت ریسک‌های اضافی جبران شوند. به عنوان مثال، اوراق قرضه خزانه داری ایالات متحده یکی از امن ترین سرمایه گذاری ها در نظر گرفته می شود و در مقایسه با اوراق قرضه شرکتی، نرخ بازده کمتری را ارائه می دهد. احتمال ورشکستگی یک شرکت بسیار بیشتر از دولت ایالات متحده است. از آنجایی که Risk پیش فرض سرمایه گذاری در اوراق قرضه شرکتی بیشتر است، به سرمایه گذاران نرخ بازده بالاتری پیشنهاد می شود.

جهت آشنایی بیشتر می توانید مقاله زیر را با عنوان تحلیل آماری چیست مطالعه نمایید.

• تحلیل آماری چیست ؟

به طور کمی، ریسک معمولاً با در نظر گرفتن رفتارها و نتایج تاریخی ارزیابی می شود. در امور مالی، انحراف استاندارد یک معیار رایج مرتبط با Risk است. انحراف استاندارد معیاری از نوسانات یک مقدار در مقایسه با میانگین تاریخی آن ارائه می دهد. انحراف استاندارد بالا نشان دهنده نوسانات ارزش زیادی و در نتیجه درجه بالایی از ریسک است.

افراد، مشاوران مالی و شرکت ها همگی می توانند استراتژی های مدیریت Risk را برای کمک به مدیریت ریسک های مرتبط با سرمایه گذاری ها و فعالیت های تجاری خود توسعه دهند. از نظر آکادمیک، چندین نظریه، معیار و استراتژی وجود دارد که برای اندازه‌گیری، تحلیل و مدیریت ریسک‌ها شناسایی شده‌اند. برخی از این موارد عبارتند از انحراف استاندارد، بتا، ارزش در معرض خطر (VaR) و مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه (CAPM).

اندازه‌گیری و کمی‌سازی Risk اغلب به سرمایه‌گذاران، معامله‌گران و مدیران کسب‌وکار اجازه می‌دهد تا با استفاده از استراتژی‌های مختلف از جمله تنوع‌سازی و موقعیت‌های مشتقه، از برخی ریسک‌ها جلوگیری کنند.

3- اوراق بهادار بدون ریسک

در حالی که درست است که هیچ سرمایه‌گذاری کاملاً عاری از همه خطرات احتمالی نیست، برخی از اوراق بهادار آنقدر ریسک عملی کمی دارند که بدون Risk یا حداقل ریسک در نظر گرفته می‌شوند.

اوراق بهادار بدون ریسک اغلب مبنایی برای تجزیه و تحلیل و اندازه گیری Risk تشکیل می دهند. این نوع سرمایه گذاری ها نرخ بازده مورد انتظار را با ریسک بسیار کم یا بدون Risk ارائه می دهند. اغلب، همه انواع سرمایه گذاران برای حفظ پس انداز اضطراری یا برای نگهداری دارایی هایی که نیاز به دسترسی فوری دارند، به این اوراق بهادار نگاه می کنند.

نمونه هایی از سرمایه گذاری های بدون ریسک و اوراق بهادار شامل گواهی سپرده (CD)، حساب های بازار پول دولتی و اسناد خزانه داری ایالات متحده است. اسکناس 30 روزه خزانه داری ایالات متحده به طور کلی به عنوان امنیت پایه و بدون Risk برای مدل سازی مالی در نظر گرفته می شود و با توجه به تاریخ سررسید نسبتاً کوتاه آن، دارای حداقل نرخ بهره است.

در حالی که حساب‌های پس‌انداز و CD ها به این معنا که ارزش آنها کاهش نمی‌یابد، بدون ریسک هستند، ورشکستگی بانک‌ها می‌تواند منجر به زیان شود. FDIC فقط تا 250000 دلار به ازای هر سپرده گذار در هر بانک را بیمه می کند، بنابراین هر مبلغی بالاتر از این حد در معرض خطر شکست بانک قرار دارد.

در حالی که اوراق قرضه دولتی ایالات متحده اغلب به عنوان “بدون ریسک” ذکر می شود، سرمایه گذاران ممکن است در صورت عدم پرداخت بدهی دولت، پول خود را از دست بدهند. در سال 2011، زمانی که بن بست سیاسی بر سر سقف بدهی منجر به کاهش رتبه اعتباری آن توسط استاندارد اند پورز شد، ایالات متحده به ناتوانی در پرداخت بدهی خود نزدیک شد. این اپیزود باعث نوسانات و عدم اطمینان قابل توجهی در بازارهای مالی شد و رشد اقتصادی را کاهش داد. با توجه به سطح بالاتر بدهی کلی و محیط سیاسی دوقطبی تر، نکول پیش رو در سال 2023 احتمالا بدتر خواهد بود.

4- ریسک و افق زمانی

افق زمانی و نقدینگی سرمایه گذاری ها اغلب یک عامل کلیدی موثر بر ارزیابی ریسک و مدیریت Risk است. اگر سرمایه‌گذار به وجوه نیاز داشته باشد تا فوراً در دسترس باشد، احتمال کمتری دارد که در سرمایه‌گذاری‌های پرریسک یا سرمایه‌گذاری‌هایی سرمایه‌گذاری کند که نمی‌توانند فوراً نقد شوند و احتمال بیشتری دارد که پول خود را در اوراق بهادار بدون ریسک قرار دهند.

افق زمانی نیز عامل مهمی برای پرتفوی سرمایه گذاری فردی خواهد بود. سرمایه گذاران جوان با افق های زمانی طولانی تر تا بازنشستگی ممکن است مایل به سرمایه گذاری در سرمایه گذاری های با ریسک بالاتر با بازده بالقوه بالاتر باشند. سرمایه‌گذاران مسن‌تر تحمل Risk متفاوتی خواهند داشت، زیرا به منابع مالی برای دسترسی آسان‌تر نیاز دارند.

5- انواع ریسک مالی

هر اقدام پس انداز و سرمایه گذاری Risk ها و بازده های مختلفی را در بر می گیرد. به طور کلی، تئوری مالی ریسک‌های سرمایه‌گذاری را که بر ارزش دارایی‌ها تأثیر می‌گذارند به دو دسته طبقه‌بندی می‌کند: ریسک سیستماتیک و ریسک غیرسیستماتیک. به طور کلی، سرمایه گذاران در معرض خطرات سیستماتیک و غیرسیستماتیک قرار دارند.

ریسک‌های سیستماتیک که به عنوان ریسک‌های بازار نیز شناخته می‌شوند، ریسک‌هایی هستند که می‌توانند کل بازار اقتصادی یا درصد زیادی از کل بازار را تحت تأثیر قرار دهند. ریسک بازار Risk از دست دادن سرمایه گذاری ها به دلیل عواملی مانند Risk سیاسی و Risk اقتصاد کلان است که بر عملکرد کل بازار تأثیر می گذارد. ریسک بازار را نمی توان به راحتی از طریق تنوع پرتفوی کاهش داد. سایر انواع رایج Risk سیستماتیک می تواند شامل ریسک نرخ بهره، ریسک تورم، ریسک ارز، ریسک نقدینگی، ریسک کشور و ریسک اجتماعی-سیاسی باشد.

ریسک غیر سیستماتیک که به عنوان Risk خاص نیز شناخته می‌شود، دسته‌ای از ریسک است که تنها بر یک صنعت یا یک شرکت خاص تأثیر می‌گذارد. ریسک غیر سیستماتیک Risk از دست دادن سرمایه گذاری به دلیل خطرات خاص شرکت یا صنعت است. مثال‌ها عبارتند از تغییر در مدیریت، فراخوان محصول، تغییر مقرراتی که می‌تواند فروش شرکت را کاهش دهد، و یک رقیب جدید در بازار با پتانسیل گرفتن سهم بازار از یک شرکت. سرمایه‌گذاران اغلب از تنوع یعنی سرمایه گذاری در انواع دارایی ها برای مدیریت Risk غیرسیستماتیک استفاده می‌کنند.

علاوه بر خطرات سیستماتیک و غیرسیستماتیک گسترده، چندین نوع ریسک وجود دارد که عبارتند از:

ریسک کسب و کار

ریسک تجاری به دوام اساسی یک کسب و کار اشاره دارد – این سؤال که آیا یک شرکت می تواند فروش کافی داشته باشد و درآمد کافی برای پوشش هزینه های عملیاتی خود و کسب سود ایجاد کند. در حالی که ریسک مالی مربوط به هزینه های تامین مالی است، Risk تجاری مربوط به تمام هزینه های دیگری است که یک کسب و کار باید پوشش دهد تا عملیاتی و عملکردی باقی بماند. این هزینه ها شامل حقوق، هزینه های تولید، اجاره تسهیلات، دفتر و هزینه های اداری است. سطح ریسک تجاری یک شرکت تحت تأثیر عواملی مانند قیمت تمام شده کالا، حاشیه سود، رقابت و سطح کلی تقاضا برای محصولات یا خدماتی است که می فروشد.

ریسک عملیاتی نوعی Risk تجاری است که از عملیات روزانه یک کسب و کار ناشی می شود و می تواند شامل ریسک های مرتبط با خرابی سیستم، خطاهای انسانی، تقلب یا سایر فرآیندهای داخلی باشد که ممکن است بر عملکرد مالی یک کسب و کار تاثیر منفی بگذارد. Risk های عملیاتی را می توان از طریق کنترل ها، فرآیندها و سیستم های داخلی موثر مدیریت کرد.

کسب‌وکارها و سرمایه‌گذاری‌ها همچنین می‌توانند در معرض خطرات قانونی ناشی از تغییرات در قوانین، مقررات یا اختلافات قانونی قرار بگیرند. ریسک‌های قانونی و نظارتی را می‌توان از طریق برنامه‌های انطباق، نظارت بر تغییرات در مقررات و دریافت مشاوره حقوقی در صورت لزوم مدیریت کرد.

ریسک اعتباری یا پیش فرض

ریسک اعتباری این خطر است که وام گیرنده نتواند سود قراردادی یا اصل تعهدات بدهی خود را بپردازد. این نوع Risk به ویژه برای سرمایه گذارانی که اوراق قرضه را در پرتفوی خود نگه می دارند، مربوط می شود. اوراق قرضه دولتی، به ویژه آنهایی که توسط دولت فدرال منتشر می شوند، کمترین میزان ریسک دیفالت و در نتیجه کمترین بازده را دارند. از سوی دیگر، اوراق قرضه شرکتی دارای بالاترین میزان Risk دیفالت و همچنین نرخ بهره بالاتری هستند.

اوراق قرضه با شانس دیفالت کمتر، گرید سرمایه گذاری در نظر گرفته می شوند، در حالی که اوراق با شانس بالاتر، اوراق با بازده بالا یا اوراق ناخواسته در نظر گرفته می شوند. سرمایه‌گذاران می‌توانند از مؤسسات رتبه‌بندی اوراق قرضه مانند استاندارد اند پورز، فیچ و مودی برای تعیین اینکه کدام اوراق دارای درجه سرمایه‌گذاری هستند و کدام اوراق ناخواسته هستند، استفاده کنند.

ریسک کشور

ریسک کشور به خطری اشاره دارد که یک کشور نتواند به تعهدات مالی خود عمل کند. وقتی کشوری تعهدات خود را نپذیرد، می تواند به عملکرد سایر ابزارهای مالی در آن کشور و همچنین سایر کشورهایی که دارد آسیب برساند. روابط با. Risk کشور در مورد سهام، اوراق قرضه، صندوق های سرمایه گذاری متقابل، اختیار معامله و قراردادهای آتی که در یک کشور خاص منتشر می شوند، اعمال می شود. این نوع ریسک بیشتر در بازارهای نوظهور یا کشورهایی که کسری شدید دارند دیده می شود.

ریسک ارز

هنگام سرمایه گذاری در کشورهای خارجی، توجه به این واقعیت مهم است که نرخ ارز می تواند قیمت دارایی را نیز تغییر دهد. ریسک ارز خارجی (یا Risk نرخ مبادله) برای همه ابزارهای مالی که به ارزی غیر از واحد پول داخلی شما هستند، اعمال می‌شود.

به عنوان مثال، اگر در ایالات متحده زندگی می کنید و در یک سهام کانادایی به دلار کانادا سرمایه گذاری می کنید، حتی اگر ارزش سهام افزایش یابد، ممکن است در صورت کاهش ارزش دلار کانادا نسبت به دلار آمریکا، ضرر کنید.

ریسک نرخ بهره

ریسک نرخ بهره خطری است که ارزش سرمایه گذاری به دلیل تغییر در سطح مطلق نرخ های بهره، اختلاف بین دو نرخ، در شکل منحنی بازده یا هر رابطه نرخ بهره دیگری تغییر می کند. این نوع Risk بر ارزش اوراق قرضه مستقیم‌تر از سهام تأثیر می‌گذارد و ریسک قابل‌توجهی برای همه دارندگان اوراق قرضه است.

با افزایش نرخ بهره، قیمت اوراق در بازار ثانویه کاهش می یابد و بالعکس.

ریسک سرمایه گذاری مجدد با Risk نرخ بهره مرتبط است. این احتمال وجود دارد که سرمایه‌گذار نتواند جریان‌های نقدی دریافتی از یک سرمایه‌گذاری (مانند بهره یا سود سهام) را با همان نرخ بازدهی سرمایه‌گذاری اولیه مجدداً سرمایه‌گذاری کند. Risk سرمایه‌گذاری مجدد به ویژه برای سرمایه‌گذاری‌های با درآمد ثابت مانند اوراق قرضه، که در آن نرخ‌های بهره ممکن است در طول زمان تغییر کند، مرتبط است. سرمایه‌گذاران می‌توانند ریسک سرمایه‌گذاری مجدد را با افزایش سرمایه‌گذاری‌های خود، تنوع بخشیدن به پرتفوی خود یا در نظر گرفتن سرمایه‌گذاری‌هایی با تاریخ‌های سررسید متفاوت مدیریت کنند.

ریسک سیاسی

ریسک سیاسی ریسکی است که بازده یک سرمایه گذاری ممکن است به دلیل بی ثباتی سیاسی یا تغییرات در یک کشور متحمل شود. این نوع Risk می‌تواند ناشی از تغییر در دولت، نهادهای قانون‌گذاری، سایر سیاست‌گذاران خارجی یا کنترل نظامی باشد که به عنوان ریسک ژئوپلیتیکی نیز شناخته می‌شود، با طولانی‌تر شدن افق زمانی سرمایه‌گذاری، Risk بیشتر به یک عامل تاثیرگذار تبدیل می‌شود.

ریسک طرف مقابل

ریسک طرف مقابل، احتمال این است که یکی از افراد درگیر در یک معامله ممکن است تعهد قراردادی خود را نپذیرد. Risk طرف مقابل می‌تواند در معاملات اعتباری، سرمایه‌گذاری و تجاری وجود داشته باشد، به‌ویژه برای معاملاتی که در بازارهای خارج از بورس (OTC) اتفاق می‌افتد. محصولات سرمایه گذاری مالی مانند سهام، اختیار معامله، اوراق قرضه و مشتقات ریسک طرف مقابل را به همراه دارند.

ریسک نقدینگی

ریسک نقدینگی با توانایی سرمایه‌گذار برای انجام معاملات سرمایه‌گذاری خود با پول نقد مرتبط است. معمولاً، سرمایه‌گذاران برای دارایی‌های غیر نقدشونده به مقداری حق بیمه نیاز دارند که در طول زمان برای نگهداری اوراق بهادار که به راحتی قابل نقد نیستند، جبران می‌کند.

ریسک مدل

این نوع ریسک از استفاده از مدل های مالی برای تصمیم گیری های سرمایه گذاری، ارزیابی Risk ها یا قیمت گذاری ابزارهای مالی ناشی می شود. اگر مدل مبتنی بر فرضیات، داده‌ها یا روش‌شناسی نادرست باشد، Risk مدل ممکن است رخ دهد که منجر به پیش‌بینی‌های نادرست و پیامدهای مالی نامطلوب بالقوه شود. ریسک مدل را می توان با اعتبارسنجی و بررسی دوره ای مدل های مالی و همچنین استفاده از مدل های متعدد برای بررسی متقابل پیش بینی ها و نتایج مدیریت کرد.

ریسک در مقابل پاداش

معاوضه ریسک و بازده تعادل بین تمایل به کمترین ریسک ممکن و بالاترین بازده ممکن است. به طور کلی، سطوح پایین Risk با بازده بالقوه پایین و سطوح بالای ریسک با بازده بالقوه بالا همراه است. هر سرمایه‌گذار باید تصمیم بگیرد که چقدر Riskرا برای بازده مورد نظر می‌خواهد و می‌تواند بپذیرد. این بر اساس عواملی مانند سن، درآمد، اهداف سرمایه گذاری، نیازهای نقدینگی، افق زمانی و شخصیت خواهد بود.

نمودار زیر نمایشی بصری از مبادله ریسک/بازده برای سرمایه گذاری را نشان می دهد، که در آن انحراف استاندارد بالاتر به معنای سطح یا Risk بالاتر و همچنین بازده بالقوه بالاتر است.

مهم است که به خاطر داشته باشید که Risk بالاتر به طور خودکار با بازده بالاتر برابر نیست. معاوضه ریسک و بازده فقط نشان می دهد که سرمایه گذاری با ریسک بالاتر امکان بازدهی بالاتری دارد اما هیچ تضمینی وجود ندارد. در سمت کم ریسک این طیف، نرخ بازده بدون Risk است – نرخ نظری بازده سرمایه گذاری با ریسک صفر. این نشان دهنده علاقه ای است که از یک سرمایه گذاری کاملاً بدون ریسک در یک دوره زمانی خاص انتظار دارید. در تئوری، نرخ بازده بدون ریسک حداقل بازدهی است که برای هر سرمایه‌گذاری انتظار دارید، زیرا Risk اضافی را نمی‌پذیرید مگر اینکه نرخ بازده بالقوه بیشتر از نرخ بدون ریسک باشد.

ریسک و تنوع بخشی

اساسی ترین و مؤثرترین استراتژی برای به حداقل رساندن Risk، تنوع بخشی است. تنوع بخشی به شدت بر مفاهیم همبستگی و ریسک استوار است. یک سبد دارای تنوع مناسب شامل انواع مختلفی از اوراق بهادار از صنایع مختلف است که درجات مختلفی از Risk و همبستگی با بازده یکدیگر دارند.

در حالی که اکثر متخصصان سرمایه گذاری موافقند که تنوع نمی تواند تضمین کننده ضرر باشد، اما مهم ترین مؤلفه برای کمک به سرمایه گذار برای رسیدن به اهداف بلندمدت مالی است و در عین حال ریسک را به حداقل می رساند.

چندین راه برای برنامه ریزی و اطمینان از تنوع کافی وجود دارد که عبارتند از:

1. پرتفوی خود را در میان بسیاری از ابزارهای سرمایه گذاری مختلف – از جمله پول نقد، سهام، اوراق قرضه، صندوق های سرمایه گذاری متقابل، ETF ها و سایر صندوق ها پخش کنید. به دنبال دارایی هایی باشید که بازده آنها در طول تاریخ در یک جهت و به همان درجه حرکت نکرده است. به این ترتیب، اگر بخشی از پورتفولیوی شما در حال کاهش است، بقیه ممکن است همچنان در حال رشد باشند.
2. در هر نوع سرمایه گذاری متنوع بمانید. شامل اوراق بهاداری که بر اساس بخش، صنعت، منطقه و ارزش بازار متفاوت است. همچنین ایده خوبی است که سبک هایی مانند رشد، درآمد و ارزش را با هم ترکیب کنید. همین امر در مورد اوراق قرضه نیز صدق می کند: سررسیدهای مختلف و کیفیت اعتبار را در نظر بگیرید.
3. باید شامل اوراق بهاداری باشد که ریسک متفاوتی دارند. شما محدود به انتخاب سهام بلوچی نیستید. درواقع خلاف این موضوع صحت دارد. انتخاب سرمایه‌گذاری‌های مختلف با نرخ‌های بازده متفاوت، تضمین می‌کند که سودهای بزرگ خسارات را در سایر زمینه‌ها جبران می‌کند.

به خاطر داشته باشید که تنوع پرتفولیو یک کار یکباره نیست. سرمایه‌گذاران و کسب‌وکارها به طور منظم «چک‌آپ» یا تعادل مجدد را انجام می‌دهند تا مطمئن شوند که پرتفوی آنها دارای سطح ریسکی است که با استراتژی و اهداف مالی آنها سازگار است.

آیا تنوع پرتفوی می تواند از خطرات محافظت کند؟

تنوع سبد یک استراتژی موثر است که برای مدیریت Risk های غیر سیستماتیک (ریسک های خاص شرکت ها یا صنایع) استفاده می شود. با این حال، نمی تواند در برابر خطرات سیستماتیک (ریسک هایی که کل بازار یا بخش بزرگی از آن را تحت تاثیر قرار می دهد) محافظت کند. ریسک های سیستماتیک مانند Risk نرخ بهره، Risk تورم و ریسک ارزی را نمی توان به تنهایی از طریق تنوع حذف کرد. با این حال، سرمایه‌گذاران همچنان می‌توانند با در نظر گرفتن استراتژی‌های دیگری مانند پوشش ریسک، سرمایه‌گذاری در دارایی‌هایی که کمتر با ریسک‌های سیستماتیک مرتبط هستند، یا تعدیل افق زمانی سرمایه‌گذاری، تأثیر این ریسک‌ها را کاهش دهند.

• واریانس پورتفولیو چیست؟

روانشناسی سرمایه گذار چگونه بر تصمیمات ریسک پذیری و سرمایه گذاری تأثیر می گذارد؟

روانشناسی سرمایه گذار نقش مهمی در تصمیم گیری Risk و سرمایه گذاری دارد. درک سرمایه‌گذاران از ریسک، تجربیات شخصی، سوگیری‌های شناختی و واکنش‌های احساسی می‌تواند بر انتخاب‌های سرمایه‌گذاری آنها تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، اقتصاد رفتاری زیان‌گریزی را شناسایی می‌کند، یک سوگیری شناختی که در آن افراد نسبت به زیان‌های احتمالی حساس‌تر هستند تا سود، می‌تواند سرمایه‌گذاران را بیش از حد محتاط کند و از سرمایه‌گذاری‌های پرریسک‌تر که ممکن است بازده بالقوه بالاتری ارائه دهد، اجتناب کنند. درک تمایلات و سوگیری های روانشناختی خود می تواند به سرمایه گذاران کمک کند تا تصمیمات آگاهانه و منطقی تری در مورد تحمل Risk و استراتژی های سرمایه گذاری خود بگیرند.

رویدادهای “black swan” چگونه با مدیریت ریسک مرتبط هستند و سرمایه گذاران چگونه می توانند برای آنها آماده شوند؟

رویدادهای “black swan” اتفاقاتی نادر، غیرقابل پیش بینی و با تاثیر زیاد هستند که می توانند عواقب قابل توجهی بر بازارهای مالی و سرمایه گذاری داشته باشند. به دلیل ماهیت غیرمنتظره آنها، مدل ها و استراتژی های مدیریت ریسک سنتی ممکن است به اندازه کافی این رویدادها را در نظر نگیرند. برای آماده شدن برای رویدادهای قو سیاه، سرمایه گذاران باید تعصب خود را درک کنند که همه چیز ثابت می ماند و اجرای تست استرس، تجزیه و تحلیل سناریو یا تکنیک های دیگری را که بر ارزیابی انعطاف پذیری پرتفوی در شرایط شدید بازار متمرکز است را در نظر بگیرند. علاوه بر این، حفظ یک سبد دارای تنوع مناسب، نگهداری ذخایر نقدی کافی و سازگاری با شرایط در حال تحول بازار می تواند به سرمایه گذاران کمک کند تا پیامدهای احتمالی رویدادهای قو سیاه را بهتر هدایت کنند.

جمع بندی

همه ما هر روز با خطراتی روبرو هستیم، چه در حال رانندگی به سمت محل کار، موج سواری در یک موج 60 فوتی، سرمایه گذاری یا مدیریت یک تجارت باشیم. در دنیای مالی، ریسک به این احتمال اشاره دارد که بازده واقعی یک سرمایه‌گذاری با آنچه مورد انتظار است متفاوت باشد – احتمال اینکه یک سرمایه‌گذاری آنطور که می‌خواهید انجام ندهد، یا اینکه در نهایت پول را از دست بدهید.

موثرترین راه برای مدیریت Risk سرمایه گذاری از طریق ارزیابی منظم ریسک و تنوع بخشی است. اگرچه تنوع تضمین کننده سود یا تضمین در برابر ضرر نیست، اما پتانسیل بهبود بازده را بر اساس اهداف و سطح Risk هدف شما فراهم می کند. یافتن تعادل مناسب بین ریسک و بازده به سرمایه‌گذاران و مدیران کسب‌وکار کمک می‌کند تا از طریق سرمایه‌گذاری‌هایی که می‌توانند با آن راحت‌تر باشند، به اهداف مالی خود برسند.