ریسک نرخ بهره (Interest Rate Risk) چیست؟

چکیده مقاله:
ریسک نرخ بهره یکی از مهم ترین انواع ریسک های مالی است که تاثیر قابل توجهی بر عملکرد نهادهای مالی، به ویژه بانک ها و موسسات اعتباری، دارد. این نوع ریسک زمانی به وجود می آید که تغییرات در نرخ های بهره بازار باعث کاهش سودآوری یا ارزش دارایی های مالی شود. سرمایه گذاران، مدیران مالی و سیاست گذاران اقتصادی همواره تلاش می کنند تا این ریسک را شناسایی، اندازه گیری و مدیریت کنند، زیرا نوسانات نرخ بهره می تواند تاثیرات منفی بر جریان های نقدی آتی و هزینه تامین مالی داشته باشد.

در بازارهای مالی پویا و در حال تغییر امروز، آگاهی از ماهیت و پیامدهای ریسک نرخ بهره برای تصمیم گیری های مالی و اقتصادی ضروری است. این ریسک می تواند به شکل مستقیم از طریق وام ها، اوراق بدهی و قراردادهای بهره ثابت یا متغیر و به شکل غیرمستقیم از طریق تاثیرگذاری بر انتظارات تورمی و نرخ های ارز بروز کند. در نتیجه، تحلیل و کنترل این ریسک به یکی از دغدغه های اصلی مدیریت مالی تبدیل شده است.

مقدمه: ریسک نرخ بهره و تأثیر آن بر قیمت اوراق قرضه یکی از مباحث مهم آماری می باشد. ریسک نرخ بهره یکی از مهم ترین عوامل مؤثر بر بازارهای مالی، به ویژه بازار اوراق قرضه می باشد. این نوع ریسک زمانی رخ می دهد که نوسانات نرخ بهره باعث تغییر در ارزش بازار اوراق قرضه شود. اوراق قرضه دارای نرخ بهره ثابتی هستند که در زمان انتشار مشخص می شود، اما در طول زمان ممکن است نرخ های بهره بازار تغییر پیدا کنند و این تغییرات بر جذابیت و ارزش نسبی این اوراق تأثیر بگذارند. سرمایه گذاران باید درک درستی از نحوه تأثیر نرخ بهره بر قیمت اوراق داشته باشند تا بتوانند تصمیم های بهتری در زمینه خرید یا فروش آن ها اتخاذ کنند.

افزایش نرخ بهره معمولاً باعث کاهش قیمت اوراق قرضه می شود، زیرا اوراق جدیدی که با نرخ بهره بالاتر منتشر می شوند جذابیت بیشتری دارند و در نتیجه اوراق قدیمی با نرخ پایین تر ارزش خود را از دست می دهند. برعکس، زمانی که نرخ بهره کاهش می یابد، قیمت اوراق قبلی با نرخ بالاتر افزایش پیدا می کند. این رابطه معکوس بین نرخ بهره و قیمت اوراق قرضه اهمیت زیادی در مدیریت سرمایه گذاری و ارزیابی ریسک دارد. شناخت دقیق این رابطه می تواند به سرمایه گذاران کمک کند تا استراتژی های مؤثرتری برای کاهش ریسک و افزایش بازده اتخاذ نمایند.

• ریسک چیست؟

ریسک نرخ بهره چیست؟

ریسک نرخ بهره به معنای خطری است که ارزش یک اوراق قرضه یا سایر ابزارهای با درآمد ثابت به دلیل تغییر در نرخ های بهره کاهش یابد. ریسک نرخ بهره به احتمال وقوع زیان سرمایه گذاری اشاره دارد که ممکن است به دلیل افزایش نرخ های بهره در بازار برای ابزارهای بدهی جدید به وجود آید. به عنوان مثال، اگر نرخ های بهره افزایش یابد، ارزش اوراق قرضه یا دیگر سرمایه گذاری های با نرخ ثابت در بازار ثانویه کاهش پیدا می کند. تغییر قیمت اوراق قرضه در نتیجه تغییر نرخ بهره را مدت زمان (Duration) می نامند.

ریسک نرخ بهره را می توان با خرید اوراق قرضه با سررسیدهای متفاوت یا با استفاده از ابزارهای مشتقه مانند سوآپ های نرخ بهره، اختیار معامله ها و سایر مشتقات مرتبط مدیریت و کاهش داد.

• مدیریت ریسک در امور مالی چیست و چرا اهمیت دارد؟

نکات کلیدی

• ریسک نرخ بهره احتمال این را نشان می دهد که تغییر در نرخ های بهره کلی باعث کاهش ارزش یک اوراق قرضه یا دیگر سرمایه گذاری های با نرخ ثابت شود.
• با افزایش نرخ های بهره، قیمت اوراق قرضه کاهش می یابد و بالعکس. این به این دلیل است که اوراق جدید با نرخ های بالاتر جذاب تر هستند و در نتیجه، اوراق قبلی باید با قیمت پایین تری معامله شوند تا قابل رقابت باقی بمانند.
• ریسک نرخ بهره با استفاده از مفهوم “مدت زمان” اندازه گیری می شود؛ اوراق قرضه با مدت زمان بیشتر حساسیت قیمتی بیشتری نسبت به تغییرات نرخ بهره دارند.
• این ریسک را می توان با تنوع در سررسید اوراق یا استفاده از ابزارهای مشتقه مرتبط مدیریت کرد.

• تحلیل آماری چیست ؟

مفهوم ریسک نرخ بهره

تغییرات نرخ بهره می تواند بر بسیاری از سرمایه گذاری ها اثر بگذارد، اما بیشترین تأثیر را بر ارزش اوراق قرضه و سایر اوراق با درآمد ثابت دارد. دارندگان این اوراق معمولاً نرخ های بهره را به دقت زیر نظر دارند و تصمیمات خود را بر اساس پیش بینی تغییرات نرخ بهره اتخاذ می کنند.

در مورد اوراق با درآمد ثابت، زمانی که نرخ بهره افزایش یابد، قیمت اوراق کاهش می یابد (و بالعکس). علت آن این است که با افزایش نرخ های بهره، هزینه فرصت نگهداری اوراق قدیمی که نرخ پایین تری دارند افزایش پیدا می کند. به عنوان مثال، اگر یک اوراق قرضه با نرخ سود ثابت ۵ درصد در زمانی که نرخ بهره نیز ۵ درصد است به قیمت اسمی ۱۰۰۰ دلار معامله شود، در صورتی که نرخ بهره بازار به ۶ یا ۷ درصد برسد، آن اوراق دیگر جذابیت سابق را ندارد.

• آنالیز ریسک

برای جبران این نابرابری اقتصادی در بازار، قیمت این اوراق باید کاهش یابد تا بتوانند با اوراق جدید با نرخ بهره بالاتر رقابت کنند. در نتیجه، زمانی که نرخ های بهره افزایش پیدا می کند، سرمایه گذاران تمایل دارند سرمایه خود را به سمت ابزارهایی با نرخ بالاتر منتقل کنند و این باعث افت قیمت اوراق موجود می شود.

مدیریت ریسک نرخ بهره از طریق استراتژی های تنوع بخشی یا پوشش ریسک (hedging) انجام می شود که می تواند مدت زمان مؤثر یک پرتفوی را کاهش دهد یا اثر تغییرات نرخ بهره را خنثی کند.

مثالی از ریسک نرخ بهره

برای مثال، فرض کنید یک سرمایه گذار اوراق قرضه ای پنج ساله با ارزش ۵۰۰ دلار و نرخ سود ۳ درصد خریداری می کند. سپس نرخ های بهره به ۴ درصد افزایش می یابد. در این شرایط، سرمایه گذار هنگام فروش اوراق قرضه با مشکل مواجه می شود، زیرا اوراق جدید با نرخ های بهره بالاتر برای خریداران جذاب تر هستند. کاهش تقاضا برای اوراق قدیمی باعث افت قیمت آن ها در بازار ثانویه می شود. بنابراین، ممکن است ارزش بازار این اوراق از قیمت اولیه خرید کمتر شود.

برعکس این حالت نیز صادق است. اگر نرخ بهره بازار کاهش یابد و مثلاً به کمتر از ۵ درصد برسد، اوراقی که نرخ بازدهی ۵ درصد دارد با ارزش تر می شود، زیرا دارنده آن نرخ سود ثابتی دریافت می کند که بالاتر از نرخ بازار است.

• ریسک گریزی چیست؟

حساسیت قیمت اوراق قرضه

ارزش اوراق با درآمد ثابت که سررسیدهای متفاوتی دارند، با شدت های مختلفی نسبت به افزایش نرخ بهره واکنش نشان می دهند. به این پدیده، “حساسیت قیمتی” گفته می شود که با استفاده از شاخص مدت زمان (Duration) اندازه گیری می شود.

به عنوان نمونه، فرض کنید دو اوراق قرضه وجود دارد؛ یکی با سررسید یک ساله و دیگری با سررسید ۱۰ ساله. اگر نرخ بهره بازار افزایش یابد، دارنده اوراق یک ساله پس از یک سال می تواند سرمایه خود را با نرخ بالاتر مجدداً سرمایه گذاری کند، در حالی که دارنده اوراق ۱۰ ساله باید برای ۹ سال دیگر نرخ پایین تر را تحمل کند.

• ریسک بیزینس (Business Risk) چیست؟

به همین دلیل، ارزش اوراق بلندمدت در مقابل افزایش نرخ بهره بیشتر کاهش می یابد. هر چه زمان سررسید یک اوراق طولانی تر باشد، کاهش قیمت آن در برابر یک افزایش مشخص در نرخ بهره شدیدتر خواهد بود.

البته باید توجه داشت که این حساسیت قیمتی با نرخ کاهشی عمل می کند. به عبارتی، یک اوراق ۱۰ ساله به مراتب حساس تر از اوراق یک ساله است، اما تفاوت حساسیت بین اوراق ۲۰ ساله و ۳۰ ساله چندان زیاد نیست.

• ریسک عملیاتی چیست؟

صرف ریسک سررسید (Maturity Risk Premium)

به طور معمول، اوراق قرضه بلندمدت دارای صرف ریسک سررسید می باشند؛ به این معنا که نرخ بازدهی بالاتری در ساختار خود دارند تا ریسک ناشی از تغییرات نرخ بهره در بلندمدت را جبران کنند. مدت زمان طولانی تر این اوراق به معنای ریسک بیشتر در مقابل تغییر نرخ بهره است. برای جبران این ریسک اضافی، نرخ بازده مورد انتظار برای اوراق بلندمدت معمولاً بیشتر از نرخ بازده اوراق کوتاه مدت می باشد. به این تفاوت در بازدهی، صرف ریسک سررسید گفته می شود.

البته نرخ های ارائه شده روی اوراق ممکن است تحت تأثیر سایر صرف های ریسک نیز قرار گیرند، از جمله صرف ریسک نکول (default risk premium) و صرف ریسک نقدشوندگی (liquidity risk premium) که هر یک به نوعی در تعیین نرخ بهره نهایی نقش دارند.

• ریسک سیستماتیک چیست؟

انواع ریسک نرخ بهره

ریسک نرخ بهره می تواند به روش های مختلفی خود را نشان دهد. در ادامه، دو نوع رایج از این ریسک در سرمایه گذاری ها شرح داده شده است:

۱. ریسک قیمت

ریسک قیمت یا ریسک نوسان قیمتی، زمانی به وجود می آید که نرخ های بهره در بازار افزایش یابند و به دنبال آن، قیمت اوراق بهادار با درآمد ثابت کاهش پیدا کند. این ریسک به ویژه برای سرمایه گذارانی که اوراق قرضه یا اوراق مشارکت در اختیار دارند، اهمیت زیادی دارد. رابطه بین نرخ بهره و قیمت اوراق یک رابطه معکوس است؛ یعنی با افزایش نرخ بهره، قیمت اوراق کاهش می یابد و بالعکس. به همین دلیل، اگر سرمایه گذاری اوراقی را با نرخ بهره مشخص خریداری کرده باشد و پس از آن نرخ های بهره در بازار افزایش پیدا کنند، ارزش بازاری آن اوراق کاهش خواهد یافت و سرمایه گذار متحمل زیان می شود، به خصوص اگر بخواهد اوراق را پیش از سررسید بفروشد.

• ریسک مدل

ریسک قیمت معمولاً در اوراقی که دارای سررسید بلندمدت هستند بیشتر دیده می شود، زیرا این اوراق نسبت به تغییرات نرخ بهره حساسیت بیشتری دارند. این حساسیت با مفهومی به نام “مدت زمان” یا Duration اندازه گیری می شود. هرچه مدت زمان یک اوراق بیشتر باشد، واکنش آن نسبت به تغییرات نرخ بهره نیز شدیدتر خواهد بود. سرمایه گذارانی که قصد دارند پرتفوی خود را در برابر این نوع ریسک محافظت کنند، معمولاً از استراتژی هایی مانند تنوع بخشی به سررسیدها یا استفاده از ابزارهای مشتقه برای هج کردن استفاده می کنند.

۲. ریسک سرمایه گذاری مجدد

ریسک سرمایه گذاری مجدد زمانی رخ می دهد که نرخ های بهره کاهش یابند و سرمایه گذار مجبور شود وجوهی را که از محل سررسید اوراق یا پرداخت های کوپن دریافت کرده است، با نرخ بهره پایین تری مجدداً سرمایه گذاری کند. این نوع ریسک بیشتر زمانی اهمیت پیدا می کند که نرخ های بهره در اقتصاد نوسان داشته باشند و چشم انداز بازدهی کاهش یابد. برای مثال، اگر سرمایه گذاری اوراقی را با نرخ بهره ۲۰ درصد در اختیار داشته باشد و پس از سررسید، نرخ بهره به ۱۵ درصد کاهش یافته باشد، بازدهی سرمایه گذاری مجدد او کمتر خواهد بود و در بلندمدت بر سود کلی او تاثیر منفی می گذارد.

• انواع داده ها در آمار

این ریسک به ویژه برای سرمایه گذارانی که بر درآمدهای دوره ای حاصل از اوراق متکی هستند (مانند صندوق های بازنشستگی یا افرادی که به دنبال درآمد ثابت هستند) اهمیت زیادی دارد. یکی از راه های مدیریت این ریسک، استفاده از اوراق با نرخ بهره ثابت و سررسید طولانی تر است تا از تثبیت نرخ بهره بهره برداری شود. همچنین استراتژی هایی مانند “نردبانی کردن” سرمایه گذاری (laddering) نیز می تواند در مدیریت ریسک سرمایه گذاری مجدد موثر باشد. در این روش، سرمایه گذار اوراقی با سررسیدهای متنوع خریداری می کند تا بتواند در صورت کاهش نرخ بهره، بخشی از سرمایه را همچنان با نرخ های قبلی حفظ کند.

ریسک نرخ بهره چگونه کار می کند؟

تغییر در نرخ بهره می تواند ارزش دارایی های مالی مختلف، به ویژه اوراق با درآمد ثابت مانند اوراق قرضه را تحت تأثیر قرار دهد. وقتی نرخ بهره افزایش می یابد، قیمت اوراق موجود که نرخ های بهره کمتری دارند کاهش می یابد و جذابیت خود را در مقایسه با اوراق جدید با نرخ های بالاتر از دست می دهند. برعکس، وقتی نرخ بهره کاهش می یابد، اوراق با نرخ های قدیمی بالاتر جذاب تر می شوند و ارزش آن ها بالا می رود.

این تأثیر به دو عامل بستگی دارد: مدت زمان اوراق و نرخ کوپن آن ها. اوراق با مدت زمان طولانی تر نسبت به نوسانات نرخ بهره حساس تر هستند، زیرا نرخ بهره آن ها برای مدت طولانی تری ثابت باقی می ماند. همچنین، اوراق با نرخ کوپن پایین تر نیز در برابر نوسانات نرخ بهره آسیب پذیرتر هستند، زیرا نرخ بهره دریافتی آن ها نسبت به اوراق جدید جذابیت کمتری دارد.

• ریسک سیاسی چیست؟

در نگاهی کلی تر، ریسک نرخ بهره می تواند بر طیف گسترده ای از دارایی ها، از جمله اوراق شرکتی، اوراق دولتی، املاک و مستغلات و حتی بازار سهام اثر بگذارد. سرمایه گذاران باید این ریسک را هنگام ساخت پرتفوی در نظر بگیرند، به ویژه در شرایطی که نرخ بهره در حال افزایش است. تنوع بخشی در سرمایه گذاری ها می تواند به کاهش تأثیر نوسانات نرخ بهره کمک کند.

روش های مدیریت ریسک نرخ بهره در صندوق های سرمایه گذاری

برای یک سرمایه گذار آگاه، درک نحوه عملکرد ریسک نرخ بهره و تأثیر آن بر صندوق های سرمایه گذاری اهمیت زیادی دارد. در ادامه روش هایی برای کاهش این ریسک در پرتفوی آورده شده است:

۱. تنوع بخشی

تنوع بخشی به پرتفوی یکی از موثرترین راه ها برای کاهش ریسک نرخ بهره و دیگر انواع ریسک ها می باشد. انتخاب صندوق هایی با سررسیدهای مختلف و ترکیبی از اوراق بدهی و سهام می تواند ریسک را کاهش دهد.

۲. انتخاب سرمایه گذاری های هوشمندانه

یکی از روش های مدیریت ریسک نرخ بهره انتخاب سرمایه گذاری هایی است که در برابر تغییرات نرخ بهره آسیب کمتری دارند. برای مثال، می توان در صندوق هایی سرمایه گذاری کرد که شامل اوراق با نرخ شناور هستند. نرخ سود این اوراق به طور دوره ای بر اساس نرخ های بهره بازار تنظیم می شود که این موضوع باعث کاهش تأثیر افزایش نرخ بهره می شود. همچنین، اوراق با سررسید کوتاه مدت نیز برای کاهش ریسک نرخ بهره مناسب هستند، زیرا سررسید آن ها زودتر است و می توان سریع تر آن ها را با اوراق جدید جایگزین کرد.

پوشش ریسک نرخ بهره

پوشش ریسک نرخ بهره به معنای استفاده از ابزارهای مشتقه مانند اختیار معامله یا سوآپ های نرخ بهره برای جبران کاهش ارزش اوراق در صورت افزایش نرخ بهره است. در این روش، شما موقعیتی برخلاف وضعیت بازار اتخاذ می کنید تا بتوانید از افزایش نرخ بهره سود ببرید یا حداقل زیان خود را جبران کنید.

آیا ریسک نرخ بهره برای سرمایه گذاران در صندوق ها اهمیت دارد؟

بله، به ویژه برای سرمایه گذارانی که در صندوق های با درآمد ثابت سرمایه گذاری می کنند. ارزش اوراقی که این صندوق ها نگهداری می کنند تحت تأثیر افزایش یا کاهش نرخ بهره بازار قرار دارد. در حالی که ممکن است این صندوق ها مانند بازار سهام نوسانات قیمتی شدیدی نداشته باشند، اما با تغییر نرخ بهره توسط بانک مرکزی، ارزش آن ها می تواند دچار نوسان شود.

عوامل مؤثر بر ریسک نرخ بهره

عوامل مختلفی می توانند بر حساسیت یک شرکت یا اوراق آن به تغییرات نرخ بهره تأثیر بگذارند. برخی از مهم ترین عوامل عبارتند از:

۱. ریسک اعتباری (Credit Risk)

ریسک اعتباری به احتمال عدم توانایی یا عدم تمایل صادرکننده اوراق به پرداخت بهره یا اصل مبلغ اوراق در سررسید اشاره دارد. این نوع ریسک در شرکت ها یا دولت هایی که وضعیت مالی ناپایداری دارند، بیشتر دیده می شود. زمانی که احتمال نکول افزایش پیدا می کند، سرمایه گذاران برای جبران این ریسک، انتظار دریافت نرخ بهره بالاتری دارند. به همین دلیل، اوراقی که دارای ریسک اعتباری بالا هستند معمولاً با نرخ بهره بالاتری نسبت به اوراق با ریسک پایین تر عرضه می شوند.

• ریسک اعتباری: تعریف، نقش رتبه بندی و مثال ها

نرخ بهره مورد انتظار در بازار معمولاً ترکیبی از نرخ بهره بدون ریسک و پاداشی برای پذیرش ریسک اعتباری است. بنابراین، تغییر در درک بازار نسبت به ریسک اعتباری یک شرکت یا دولت، می تواند بر نرخ بهره آن تأثیر مستقیم بگذارد. همچنین، در شرایط اقتصادی نامساعد، ریسک اعتباری ممکن است افزایش یابد که در نتیجه آن هزینه تأمین مالی برای شرکت ها بیشتر می شود و قیمت اوراق کاهش می یابد. این موضوع نشان می دهد که ریسک نرخ بهره نمی تواند جدا از ریسک اعتباری بررسی شود.

۲. مدت زمان اوراق (Duration)

مدت زمان یا Duration معیاری است که حساسیت قیمت یک اوراق بهادار با درآمد ثابت را نسبت به تغییرات نرخ بهره اندازه گیری می کند. به بیان ساده، هرچه مدت زمان اوراق بیشتر باشد، قیمت آن در برابر تغییرات نرخ بهره نوسانات بیشتری خواهد داشت. برای مثال، اگر نرخ بهره بازار افزایش یابد، ارزش بازاری اوراق با مدت زمان بالا کاهش بیشتری نسبت به اوراق با مدت زمان کوتاه تر خواهد داشت.

این موضوع به ویژه برای سرمایه گذارانی که قصد دارند قبل از سررسید اوراق خود را بفروشند، اهمیت دارد. اوراق با سررسید بلندمدت در برابر تغییرات نرخ بهره آسیب پذیرتر هستند و معمولاً دارای نوسانات قیمتی بیشتری می باشند. بنابراین، در شرایطی که پیش بینی می شود نرخ های بهره افزایش یابند، سرمایه گذاران معمولاً به سمت اوراق با مدت زمان کوتاه تر حرکت می کنند تا خود را در برابر این نوع ریسک محافظت نمایند.

۳. ریسک نرخ ارز

ریسک نرخ ارز زمانی مطرح می شود که سرمایه گذاری در اوراقی صورت گیرد که به ارزی غیر از ارز اصلی سرمایه گذار قیمت گذاری شده است. در چنین حالتی، تغییر در نرخ ارز می تواند باعث افزایش یا کاهش ارزش واقعی بازده دریافتی شود. به عنوان مثال، اگر یک سرمایه گذار ایرانی اوراقی را به دلار خریداری کرده باشد و در آینده نرخ ارز دلار نسبت به ریال کاهش پیدا کند، بازده نهایی او به ریال نیز کمتر خواهد بود، حتی اگر نرخ بهره اوراق تغییر نکرده باشد.

این نوع ریسک بیشتر در شرکت های چندملیتی یا سرمایه گذارانی که در بازارهای بین المللی فعالیت می کنند مشاهده می شود. علاوه بر نرخ بهره داخلی، نرخ ارز می تواند به عنوان یک عامل خارجی ارزش اوراق را تحت تاثیر قرار دهد. در نتیجه، هنگام تحلیل ریسک نرخ بهره برای اوراق بین المللی، باید حتماً نوسانات ارزی نیز در نظر گرفته شوند، چرا که این تغییرات ممکن است تأثیر قابل توجهی بر سودآوری نهایی سرمایه گذاری داشته باشند.

۴. عوامل مرتبط با بازار

عوامل کلان اقتصادی و سیاست های بازار نقش مهمی در تعیین نرخ بهره دارند. سیاست های بانک مرکزی، از جمله نرخ بهره پایه، عملیات بازار باز و سیاست های پولی انبساطی یا انقباضی، می توانند مستقیماً بر نرخ های بهره تاثیر بگذارند. برای مثال، اگر بانک مرکزی برای کنترل تورم نرخ بهره را افزایش دهد، این تصمیم به طور مستقیم بر قیمت و بازدهی اوراق بهادار در بازار تاثیر خواهد گذاشت.

همچنین نرخ تورم، نرخ رشد اقتصادی، شرایط بازارهای مالی، وضعیت بیکاری و انتظارات سرمایه گذاران نسبت به آینده، همگی از جمله عواملی هستند که نرخ بهره را تحت تاثیر قرار می دهند. این فاکتورها نه تنها بر نرخ های بهره فعلی اثر می گذارند، بلکه انتظارات مربوط به نرخ های آتی را نیز شکل می دهند. بنابراین، برای مدیریت مؤثر ریسک نرخ بهره، تحلیل دقیق روندهای اقتصادی و سیاست های کلان ضروری است.

نتیجه گیری
اگر شما یک سرمایه گذار محافظه کار هستید، صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت می توانند ابزار مناسبی برای مشارکت در بازار باشند، بدون آنکه به شدت در معرض نوسانات بازار سهام قرار بگیرید. با این حال، باید به ریسک نرخ بهره نیز توجه داشته باشید. برای کاهش این ریسک، می توانید صندوق های مختلف را با یکدیگر مقایسه کرده و آن هایی را انتخاب کنید که از نظر مدت زمان، نوع اوراق و ترکیب پرتفوی با اهداف شما سازگاری بیشتری دارند.