نظریه پورتفولیو پست مدرن PMPT چیست?

چکیده مقاله :
نظریه پورتفولیو پست مدرن سیستمی است برای توزیع سرمایه گذاری های پرتفوی بر اساس دارایی ها در مقابل ریسک بازده منفی که به عنوان ریسک نزولی نیز شناخته می شود. در تئوری پورتفولیوی پست مدرن، ریسک بازدهی کمتر از حداقل بازده قابل قبول (MAR) از طریق اندازه گیری ریسک نزولی ارزیابی می شود. این یک توسعه از تئوری پورتفولیو مدرن معمولی (MPT، تحلیل میانگین واریانس یا کاربرد MVA) است. هر دو نظریه نشان می‌دهند که چگونه سرمایه‌گذاران محتاط می‌توانند پرتفوی خود را با استفاده از تنوع و قیمت به عنوان یک دارایی پرخطر به حداکثر برسانند. آنها را می توان با مفهوم ریسک در هر اصل و چگونگی تأثیر این ریسک بر سودهای پیش بینی شده متمایز کرد. در این مقاله به بررسی کامل این نظریه می پردازیم.

1- نظریه پورتفولیو پست مدرن (PMPT) چیست؟

نظریه پورتفولیو پست مدرن (PMPT) یک روش بهینه‌سازی سبد است که از ریسک نزولی بازده به جای میانگین واریانس بازده سرمایه‌گذاری که توسط نظریه مدرن پورتفولیو (MPT) استفاده می‌شود، استفاده می‌کند. هر دو نظریه توصیف می کنند که چگونه دارایی های پرخطر باید ارزش گذاری شوند و چگونه سرمایه گذاران منطقی باید از تنوع برای دستیابی به بهینه سازی پرتفوی استفاده کنند. تفاوت در تعریف هر تئوری از ریسک و چگونگی تأثیر آن ریسک بر بازده مورد انتظار است.

مفاهیم کلیدی

• تئوری پست مدرن پورتفولیو (PMPT) روشی است که برای بهینه‌سازی پرتفوی استفاده می‌شود که از ریسک نزولی بازده استفاده می‌کند.
• PMPT در مقابل نظریه پورتفولیو مدرن (MPT) قرار دارد. هر دوی آنها به جزئیات چگونگی ارزش گذاری دارایی های پرخطر می پردازند و در عین حال بر مزایای تنوع تاکید می کنند، با تفاوت در تئوری ها نحوه تعریف ریسک و تأثیر آن بر بازده است.
• برایان ام رام و کاتلین فرگوسن، دو طراح نرم افزار، PMPT را در سال 1991 ایجاد کردند، زمانی که معتقد بودند در طراحی نرم افزار با استفاده از MPT نقص هایی وجود دارد.
• PMPT از انحراف استاندارد بازده منفی به عنوان معیار ریسک استفاده می کند، در حالی که نظریه مدرن پورتفولیو از انحراف استاندارد همه بازده ها به عنوان معیار ریسک استفاده می کند.
• Sortino Ratio در روبریک PMPT معرفی شد تا جایگزین نسبت شارپ MPT به عنوان معیاری از بازده تعدیل شده با ریسک شود و توانایی آن در رتبه بندی نتایج سرمایه گذاری را بهبود بخشد.

2- مفهوم نظریه پورتفولیو پست مدرن (PMPT)

PMPT در سال 1991 زمانی که طراحان نرم‌افزار برایان ام رام و کاتلین فرگوسن دریافتند که نرم‌افزار مبتنی بر MPT دارای نقص‌ها و محدودیت‌های قابل‌توجهی است معرفی شد.

این نظریه از انحراف استاندارد بازده منفی به عنوان معیار ریسک استفاده می کند، در حالی که نظریه مدرن پرتفوی از انحراف استاندارد همه بازده ها به عنوان معیار ریسک استفاده می کند. پس از آنکه هری مارکویتز، اقتصاددان، مفهوم MPT را در سال 1952 پیشقدم کرد و بعداً جایزه نوبل اقتصاد را به خاطر کارش بر روی ایجاد چارچوب کمی رسمی ریسک و بازده برای تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاری برنده شد، MPT مکتب فکری اولیه در مدیریت پورتفولیو باقی ماند. برای چندین دهه و همچنان توسط مدیران مالی مورد استفاده قرار می گیرد.

رام و فرگوسن به دو محدودیت مهم MPT اشاره کردند: مفروضات آن مبنی بر اینکه بازده سرمایه گذاری همه پرتفوی ها و اوراق بهادار را می توان به طور دقیق با یک توزیع بیضوی مشترک، مانند توزیع نرمال نشان داد، و اینکه واریانس بازده پرتفوی معیار درستی برای اندازه گیری ریسک سرمایه گذاری است.

سپس رام و فرگوسن در مقاله ای در سال 1993 در مجله مدیریت عملکرد، نظریه PMPT خود را اصلاح و معرفی کردند. PMPT همچنان به تکامل و گسترش خود ادامه داده است، زیرا دانشگاهیان در سراسر جهان این نظریه ها را آزمایش کرده و تأیید کرده اند که شایستگی آنها را دارد.

جهت آشنایی بیشتر می توانید مقاله زیر را با عنوان تحلیل آماری چیست مطالعه نمایید.

• آنالیز ریسک چیست؟

3- مؤلفه های نظریه پورتفولیو پست مدرن (PMPT)

تفاوت در ریسک، همانطور که توسط انحراف استاندارد بازده تعریف شده است، بین PMPT و MPT عامل کلیدی در ساخت سبد است. MPT ریسک متقارن را در نظر می گیرد در حالی که PMPT ریسک نامتقارن را در نظر می گیرد. ریسک نزولی با نیمه انحراف هدف اندازه گیری می شود که انحراف نزولی نامیده می شود و آنچه را که سرمایه گذاران بیشتر از همه از آن می ترسند را نشان می دهد یعنی داشتن بازده منفی.

Sortino Ratio اولین عنصر جدیدی بود که توسط رام و فرگوسن در روبریک PMPT معرفی شد، که برای جایگزینی نسبت شارپ MPT به عنوان معیاری از بازده تعدیل شده با ریسک طراحی شد و توانایی آن در رتبه‌بندی نتایج سرمایه‌گذاری را بهبود بخشید. چولگی نوسان، که نسبت درصد واریانس کل توزیع را از بازده های بالاتر از میانگین به بازده های زیر میانگین اندازه می گیرد، دومین آمار تجزیه و تحلیل پورتفولیو بود که به روبریک PMPT اضافه شد.

• چولگی یا خمیدگی در آمار چیست ؟

4- عناصر PMPT

ریسک نزولی (DR): با انحراف نیم دایره ای هدف محاسبه می شود که انحراف نزولی نامیده می شود (ریشه دوم نیمه واریانس هدف). رتبه بندی درصد به همان شیوه انحراف استاندارد بیان می شود.

نسبت Sortino: در بخش PMPT اولین عنصر جدید نسبت Sortino بود که توسط Investment Technologies، شرکت رم تولید شد. محاسبه بازده تعدیل شده با ریسک برای جایگزینی نسبت شارپ MPT طراحی شده است.

چولگی نوسان: دومین معیار ارائه شده توسط روم و فرگوسن در روبریک PMPT، چولگی نوسان است. درصد واریانس کل بازده توزیع بالاتر از میانگین را با درصد انحراف کل توزیع زیر میانگین مقایسه می کند.

5- تفاوت نظریه پورتفولیو پست مدرن (PMPT) و نظریه پورتفولیو مدرن (MPT)

MPT بر ایجاد پورتفولیوهای سرمایه گذاری با دارایی های غیر همبسته تمرکز دارد. اگر یک دارایی در پرتفوی تأثیر منفی داشته باشد، سایر دارایی ها لزوماً چنین نیستند. این ایده پشت تنوع است. به عنوان مثال، اگر سرمایه‌گذار دارای سهام نفتی و سهام فناوری در پرتفوی خود باشد و مقررات جدید دولت در مورد شرکت‌های نفتی به سود شرکت‌های نفتی لطمه بزند، ارزش سهام آنها از بین می‌رود. با این حال، سهام فناوری تحت تاثیر قرار نخواهد گرفت. دستاوردهای موجود در سهام فناوری، زیان ذخایر نفت را جبران خواهد کرد.

MPT روش اولیه ای است که در آن سبد سرمایه گذاری امروزه ساخته می شود. این تئوری اساس سرمایه گذاری غیرفعال است. با این حال، بسیاری از سرمایه‌گذاران هستند که به دنبال افزایش بازدهی فراتر از آنچه سرمایه‌گذاری غیرفعال می‌تواند به ارمغان بیاورد یا ریسک آن‌ها را به شکل قابل توجهی کاهش دهد، وجود دارد. یا هر دو. این به عنوان جستجوی آلفا شناخته می شود. بازدهی که بازار را شکست می دهد، و ایده پشت پرتفوی های مدیریت شده فعال است که اغلب توسط مدیران سرمایه گذاری، به ویژه صندوق های تامینی اجرا می شود. اینجاست که تئوری پورتفولیو پست مدرن وارد عمل می شود، به موجب آن مدیران پورتفولیو به دنبال درک و گنجاندن بازده منفی در محاسبات پرتفوی خود هستند.